Dokument z 1721 r.
TŁUMACZENIE:
Na wieczną chwałę Boga Trójjedynego, Najlepszego, Największego [oraz na cześć] Przechwalebnej, Zawsze Dziewicy i Matki Maryi oraz świętej Elżbiety patronki miasta naszego Orneckiego[,] cześć i wieczyste uwielbienie.
Za [czasów] najjaśniejszego Augusta II, króla Królestwa Polskiego, Elektora Saskiego, za [czasów] najjaśniejszego biskupa Teodora z Potoku [-] Księcia Kościoła Świętego Rzymskiego, biskupa naszego Warmińskiego i Sambijskiego, ziem pruskich przewodniczącego, senatora wielkiego i zarazem ważnego Ojca Ojczyzny, który nas od wszelkich, w tym obcych, najazdów wojskowych łaskawie wybawił i do dawnego dobrego porządku przyprowadził[.]
Dnia 22 czerwca bieżącego roku [1721] Szacowny Magistrat Ornecki, zaczął odbudowywać od nowa ratusz z dodaniem pomieszczenia dla gminy [Ratusz ten, był] zupełnie popadły w ruinę razem z całym dachem i więźba dachową, ze wszech stron zgniłą i rozpadającą się.
Dnia zaś 29 lipca fatalnym przypadkiem, ściana frontowa od strony wschodniej, tegoż budynku ratusza, przewróciła się od samego fundamentu i z wieżą mniejszą, na której wisiał dzwon około godziny trzeciej po południu z wielkim trzaskiem upadła. Wieża wspomniana z dzwonem spadła naprzeciw ściany frontowej domu Sławetnego Pana burmistrza Jana Freytagdt na wysokości trzeciej belki i dotkliwie go uszkodziła, nie bez poważnej szkody innych rzeczy. Dzwon cały wśród ruin i części dachówek został odnaleziony; uszkodzone zostały ponadto zabudowania [mieszczące się] z boku [to znaczy] od strony lewej [i należące do] sławetnego Pana Jerzego Gruhna [-] Rajcy, które nie były zamieszkane, [z kolei] od strony prawej [został uszkodzony budynek] Jana Michała Zwücka, mieszczanina z całym wyposażeniem, tamże również dom użyteczności publicznej.
Niech będzie Bóg błogosławiony za to, że żaden człowiek nie został zraniony. Zatem mimo większego przedsięwzięcia, jakiego się spodziewano, aby ozdoba miasta nie została pomniejszona,
[str. 2]
mimo tak dotkliwego nieszczęścia przechodzącej wojny, zaczęto budować. Zaczęło się szczęśliwie, ale gdy rzecz końca dobiegała […?] nie można było ukończyć [remontu] jako ze względu na słabość tejże Rady Miasta, został [jednak] zapoczątkowany remont całego dachu oraz więźby dachowej (po stronie niższej ściany frontowej) i wieży większej. Położono dach, założono więźbę dachową i wzniesiono tę większą wieżę. Łaskawym potomkom i następcom na wieczną pamiątkę niniejsze pismo postanowiono włożyć. Inne rzeczy które dotyczą wykończenia tego ratusza, przy pomocy Bożej, a także przy wsparciu Najjaśniejszego Biskupa i Księcia w przyszłym roku będą dokończone i kontynuowane.
Za czasów współczesnych wśród czcigodnego kleru kościoła tegoż orneckiego archiprezbiterialnego byli[:] Najjaśniejszy ksiądz Jan Michał Braun [-] Archiprezbiter, Wielebny Ksiądz Marcin Kaszub [-] Kapelan, Wielebny Ksiądz Jan Rohfleisch [-] Wikariusz, Burgrabią zamku [był] Szlachetny i Wielmożny Pan Jan Stanisław Buchowski [-] dziedzic w Schönflüfs[.]
Rada Miasta
Sławetni Panowie[:] Jan Kazimierz Freytag, [-] Przewodniczący, Pan Wawrzyniec Hoffman, [-] Burmistrz, Rajcy [:] Franciszek May, Jakub Crenst, Pan Andrzej Kurkowski [-] komorzy, Jerzy Gruhn [-] Sędzia, Pan Jerzy Brodowski [-] prefekt tejże budowy, Andrzej Lising [-] Prefekt Cegielni.
Tejże budowli całej mistrzem był Mateusz Grunert z Lidzbarka Warmińskiego, stanu chłopskiego, ale chwalebne dzieło zostawił potomnym.
Na posiedzeniu publicznym senatu orneckiego,
17 października 1721 roku spisał i podpisał
Jan Ignacy de Whithillock Lightons z rodziny Szkodzkiej, Notariusz Miejscowy Zamku i Miasta Orneckiego, własnoręcznie
AP Olsztyn, sygn. 260/32
| Opublikował w BIP: | Małgorzata Kirol |
|---|---|
| Data opublikowania: | 09.09.2025 08:32 |
| Liczba wyświetleń: | 2 |
